Wat is de EAA en hoe pak ik dit aan in 2025?

Volgens schattingen van Eurostat heeft 27% van de EU-bevolking – 101 miljoen mensen – een of andere vorm van handicap. De Europese toegankelijkheidswet (EAA) pakt dit onderwerp aan.
‍
De EAA is een richtlijn van de Europese Unie die in alle lidstaten geldt en een basisniveau van toegankelijkheid voor digitale producten en diensten waarborgt. De EAA-regelgeving heeft tot doel gebruiksbarrières voor personen met een handicap weg te nemen door gelijke toegang tot informatie, communicatietechnologieën en andere essentiële diensten af te dwingen. Deze regelgeving is in juni 2025 op nationaal niveau van kracht geworden.

Welke producten en diensten vallen onder de EAA?

Inzicht in de Europese toegankelijkheidswet

De EAA werd in juni 2019 officieel aangenomen door het Europees Parlement en de Raad. De lidstaten waren verplicht om de richtlijn in hun nationale wetgeving om te zetten, zodat de vereisten van de EAA in hun rechtsstelsels worden weerspiegeld.
‍
In tegenstelling tot regelgeving en wetgeving in bepaalde landen, geeft de EAA geen specifieke richtlijnen of criteria voor normen inzake digitale toegankelijkheid. Om aan de EAA te voldoen, moeten organisaties zich houden aan aanvaarde richtlijnen zoals de Europese norm EN 301 549 (Toegankelijkheidseisen voor ICT-producten en -diensten) en WCAG 2.1. Het is echter belangrijk op te merken dat EN 301 549 naar verwachting in 2025 zal worden herzien en waarschijnlijk de bijgewerkte WCAG 2.2-normen zal bevatten.

Waarom naleving belangrijk is:

Nu de nieuwe normen worden gehandhaafd, worden bedrijven aangespoord om hun huidige praktijken te evalueren, te investeren in verbeteringen op het gebied van toegankelijkheid en de voordelen te omarmen die een meer inclusieve digitale wereld biedt. 

Hoewel de richtlijn een gemeenschappelijk kader vaststelt, variëren de specifieke sancties voor niet-naleving per land (zie hieronder), aangezien de lidstaten verantwoordelijk zijn voor de handhaving van de wet via hun nationale wetgeving. Niet-naleving van de EAA kan leiden tot aanzienlijke juridische stappen, waaronder hoge boetes voor flagrante of herhaalde niet-naleving van de toegankelijkheidsnormen. Naast financiële gevolgen kan niet-naleving de reputatie van een organisatie schaden, wat het vertrouwen en de loyaliteit van klanten kan aantasten. 

De Europese toegankelijkheidswet betekent een belangrijke stap voorwaarts op weg naar inclusieve digitale omgevingen. Door duidelijke eisen en termijnen vast te stellen, moedigt de EAA organisaties aan om prioriteit te geven aan toegankelijkheid, niet alleen als een wettelijke noodzaak, maar ook als een morele en strategische verplichting.

Als je de vereisten begrijpt, verlaag je je juridische risico's.

Landen binnen de EU hebben WCAG-richtlijnen aangenomen om een gemeenschappelijk uitgangspunt te creëren voor digitale criteria binnen het bereik van de EAA. De EAA dient als basis, maar landen kunnen aanvullende voorschriften voor toegankelijkheid hebben.

Houd er rekening mee dat de straffen voor overtredingen streng kunnen zijn: hoge boetes, openbaarmaking en zelfs een verbod om zaken te doen. Hoewel dit geen juridisch advies is, vindt u hieronder een overzicht van de voorschriften van elk land om uw eigen inzicht te vergroten.

Lijst van landen die onder het toepassingsgebied van de EAA-regelgeving vallen

Oostenrijk: De wet inzake webtoegankelijkheid, of Web-Zugänglichkeits-Gesetz (WZG), schrijft voor dat openbare websites en apps moeten voldoen aan de WCAG 2.1-normen en gelijke digitale toegang voor alle gebruikers moeten garanderen. Lees onze samenvatting over Oostenrijk.

België: Alle digitale diensten van de publieke sector moeten voldoen aan de WCAG-normen, zoals voorgeschreven door het Belgische koninklijk besluit. De naleving van deze regelgeving valt onder de bevoegdheid van de minister van Telecommunicatie en Economie. Lees onze samenvatting over België.

Bulgarije: De Bulgaarse wetgeving bevat definities van toegankelijkheid voor producten en diensten. De wet staat specifieke uitzonderingen toe voor opgenomen materiaal. Lees onze samenvatting over Bulgarije. 

Kroatië: De Kroatische wetgeving bevat toegankelijkheidsvoorschriften voor websites, apps en noodzakelijke of cruciale digitale diensten van de publieke sector. Er zijn enkele uitzonderingen toegestaan voor content van vóór 2018, live media en archiefcontent. Lees onze samenvatting over Kroatië. 

Cyprus: De regelgeving inzake digitale toegankelijkheid van de Republiek Cyprus, die in juni 2025 van kracht wordt, zorgt voor toegankelijke digitale inhoud in verschillende sectoren. De Republiek Cyprus, die wordt beheerd door het ministerie van Sociale Zaken, eist gelijke toegang voor mensen met een handicap. Niet-naleving van de regelgeving inzake digitale inhoud kan leiden tot sancties. Lees onze samenvatting over Cyprus.

Tsjechië: Tsjechië heeft de wet inzake digitale toegankelijkheid (wet nr. 99/2019) opgesteld, waarin uitgebreide toegankelijkheidseisen worden gesteld aan producten en diensten in alle sectoren. De wet valt onder de bevoegdheid van het ministerie van Binnenlandse Zaken en de Tsjechische handelsinspectie. Lees onze samenvatting over Tsjechië.

Denemarken: Onder toezicht van het Deense Agentschap voor Digitale Overheid vereist de Deense wet inzake toegankelijkheidseisen voor producten en diensten toegankelijkheidsverklaringen voor websites en mobiele apps, waardoor de verantwoordingsplicht van de publieke en private sector wordt gewaarborgd. Lees onze samenvatting over Denemarken.

Estland: Digitale diensten in Estland vallen onder de wet inzake de toegankelijkheid van producten en diensten (Toodete ja teenuste ligipääsetavuse seadus). De naleving wordt gecontroleerd door het Agentschap voor consumentenbescherming en technisch toezicht, dat de nadruk legt op inclusiviteit en verantwoordingsplicht. Lees onze samenvatting over Estland.

Finland: De Finse wet inzake de levering van digitale diensten (Laki digitaalisten palvelujen tarjoamisesta) schrijft naleving van WCAG 2.1 voor en verplicht aanbieders om gedetailleerde toegankelijkheidsverklaringen bij te houden. Het ministerie van Binnenlandse Zaken en het ministerie van Justitie delen de verantwoordelijkheid voor het toezicht op openbare digitale diensten. Lees onze samenvatting over Finland.

Frankrijk: Onder toezicht van het ministerie van Economie en Financiën schrijft het Franse decreet nr. 2023-931 digitale toegankelijkheid voor mensen met een handicap voor. Hoewel deze regelgeving weliswaar privégebruik en onhaalbare gevallen uitsluit, zal niet-naleving van de regelgeving leiden tot steeds hogere boetes. Lees onze samenvatting over Frankrijk.

Duitsland: Onder toezicht van het ministerie van Arbeid en Sociale Zaken omvat de Duitse Barrierefreiheitsstärkungsgesetz (BFSG) boetes voor niet-naleving van digitale inhoud op openbare websites, apps en administratieve diensten. Lees onze samenvatting over Duitsland.

Griekenland: De Griekse wet inzake toegankelijkheid (ΝΟΜΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 4994) regelt de naleving van digitale toegankelijkheid en vereist regelmatige en transparante updates bij het rapporteren en aanpakken van problemen. Lees onze samenvatting over Griekenland.

Hongarije: Websites en apps voor de toegankelijkheid van overheidsinstanties vallen onder de Hongaarse wet LXXV van 2018, die toegang garandeert voor alle gebruikers, inclusief mensen met een handicap. Lees onze samenvatting over Hongarije. 

Ierland: De Ierse regelgeving voor digitale toegankelijkheid, Statutory Instrument No. 636/2023, van kracht sinds september 2020, vereist dat websites en mobiele apps van de publieke en private sector voldoen aan toegankelijkheidsnormen. Lees onze samenvatting voor Ierland.

Italië: De Italiaanse Stanca-wet regelt de digitale toegankelijkheidseisen voor digitale interfaces, IT-leveranciers en organisaties die met publieke middelen worden gefinancierd. Onder toezicht van het ministerie van Economische Ontwikkeling legt de richtlijn geldboetes op en zorgt zelfs voor het uit de handel nemen van producten die niet aan de eisen voldoen. Lees onze samenvatting over Italië.

Letland: Letland schrijft voor dat personen met een handicap gelijke toegang moeten hebben tot online-inhoud en -diensten. Toegankelijkheidsverklaringen en naleving worden gecontroleerd door meerdere regelgevende instanties. Lees onze samenvatting over Letland.

Litouwen: De regelgeving in Litouwen voor digitale toegankelijkheid heeft betrekking op online content en diensten in een breed scala aan sectoren. De sancties in Litouwen voor niet-naleving van de wet omvatten Onder toezicht van meerdere ministeries omvat de wet sancties voor niet-naleving, waaronder het nemen van maatregelen om de situatie binnen drie werkdagen te verhelpen. Lees onze samenvatting over Litouwen.

Luxemburg: De Luxemburgse regelgeving inzake digitale toegankelijkheid, die wordt beheerd door het Bureau voor toezicht op de toegankelijkheid van producten en diensten (OSAPS), zorgt ervoor dat digitale producten en diensten toegankelijk zijn. De regelgeving voorziet in specifieke sancties bij niet-naleving en vereist transparantie door middel van toegankelijkheidsverklaringen. Lees onze samenvatting over Luxemburg.

Malta: De Maltese regelgeving inzake digitale toegankelijkheid heeft betrekking op een reeks producten en diensten die door het publiek worden gebruikt. De handhaving wordt beheerd door de Commissie voor de rechten van personen met een handicap en omvat hardware, terminals en communicatie, evenals digitale platforms en e-commerce. Lees onze samenvatting over Malta.

Nederland: Nederland heeft het Besluit toegankelijkheidseisen goederenwet aangenomen, dat toegankelijke digitale diensten en producten verplicht stelt. Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport houdt toezicht op deze regelgeving en sancties bij niet-naleving. Lees onze samenvatting over Nederland.

Noorwegen: Sinds oktober 2022 vereist de Noorse wet inzake gelijkheid en verbod op discriminatie toegankelijke ICT voor bedrijven en openbare interfaces. Deze wet wordt gehandhaafd door het Directoraat voor Digitalisering en niet-naleving leidt in sommige gevallen tot dagelijkse dwangsommen. Lees onze samenvatting over Noorwegen.  

Polen: De Poolse regelgeving voor digitale toegankelijkheid wordt beheerd door het Staatsfonds voor de revalidatie van personen met een handicap (PFRON). Deze regelgeving heeft betrekking op een breed scala aan producten en diensten en omvat sancties voor niet-naleving. In bepaalde gevallen kan PFRON verbieden dat het product of de dienst op de markt wordt gebracht. Lees onze samenvatting over Polen.

Portugal: Het Portugese wetsbesluit nr. 83/2018 schrijft voor dat alle inhoud op websites en in applicaties toegankelijk moet zijn, met inbegrip van niet-tekstuele elementen, authenticatieprocessen en onlineformulieren. Het ministerie van Economische Zaken en Digitale Transformatie houdt toezicht op de naleving van deze wet en kan boetes opleggen en overtredingen openbaar maken in de nationale media. Lees onze samenvatting over Portugal.

Roemenië: De Roemeense wet inzake digitale toegankelijkheid, Legea nr. 232/2022, heeft betrekking op een breed scala aan digitale producten, diensten en transportelementen. De wet wordt door meerdere autoriteiten gehandhaafd en voorziet in sancties bij niet-naleving, waaronder boetes en terugroepacties van niet-conforme producten. Lees onze samenvatting over Roemenië.

Slowakije: Zoals uiteengezet in regeringsverordening nr. 282/2023 zijn de vereisten voor digitale toegankelijkheid in Slowakije van toepassing op een reeks publieke en private sectoren. De verordening heeft tot doel de toegankelijkheid te waarborgen en bevat bepalingen voor naleving. Lees onze samenvatting over Slowakije.

Slovenië: De Sloveense regelgeving inzake digitale toegankelijkheid heeft tot doel de toegankelijkheid van digitale diensten en producten te waarborgen. Onder toezicht van de TIRS (Technische Inspectie- en Regelgevende Dienst) omvat deze regelgeving bepalingen inzake naleving en sancties bij niet-naleving, met boetes die oplopen naargelang de rol, de omvang en de ernst van de overtreding van de entiteit. Lees onze samenvatting over Slovenië.

Spanje: De Spaanse wet 11/2023 schrijft digitale toegankelijkheid voor in verschillende sectoren, waaronder e-commerce, consumentenbankieren, e-books en reisbureaus. Het ministerie van Economische Zaken en Digitale Transformatie houdt toezicht op de naleving van deze wet. Overtredingen kunnen worden bestraft met boetes en zelfs met een verbod voor bedrijven om gedurende maximaal twee jaar in Spanje actief te zijn. Lees onze samenvatting over Spanje.

Zweden: De Zweedse wet inzake digitale toegankelijkheid valt onder het toezicht van het ministerie van Sociale Zaken. De wet heeft betrekking op verschillende technologieën en diensten, en niet-naleving kan leiden tot aanzienlijke boetes. Lees onze samenvatting over Zweden.

Andere Europese landen

Er zijn nog andere landen op het Europese continent die niet in de vorige lijst worden vermeld. We vermelden ze hier voor het gemak van navigatie:

• IJsland - IJsland heeft EN 301 549 en gedeeltelijk de EAA-voorschriften overgenomen.
• Zwitserland - Zwitserland maakt geen deel uit van de EU en is daarom niet onderworpen aan de EU-wetgeving inzake toegankelijkheid. Het land heeft echter een wet aangenomen die particuliere en openbare organisaties verbiedt om mensen te discrimineren op grond van een handicap. De federale wet inzake de afschaffing van ongelijkheden voor personen met een handicap wordt ook wel de Disability Discrimination Act (DDA) genoemd.
• Turkije - De Turkse regering heeft EN 301 549 aangenomen, maar heeft het EAA-kader nog niet aangenomen.
• Verenigd Koninkrijk - Het Verenigd Koninkrijk valt niet onder de EAA van de Europese Unie, maar heeft wel een eigen initiatief op het gebied van toegankelijkheid. We nodigen u uit om meer te lezen over de Britse Equality Act 2010.